W innej notce naszkicowałem program polityki zagranicznej Polski, ale widzę, że najważniejszy punkt tego programu - uniezależnienie się od Rosyjskiego Imperium - jest wciąż wypychany ze świadomości. Zanim zaczniemy dyskutować o przyczynach tego (pozornego) lekceważenia, przypomnijmy sobie ważniejsze wydarzenia.
1697 - Franciszek Ludwik zostaje wybrany królem Polski, jednak w wyniku zamachu stanu, przeprowadzonego przez skorumpowaną prorosyjską szlachtę, koronę Polski przemocą zdobywa August II Mocny - protegowany cara Piotra I. Jak pokazały dalsze dzieje, a szczególnie przebieg III wojny północnej (1700-1721), Polska stała się krajem satelickim Imperium Rosyjskiego.
1733 - Stanisław I Leszczyński zostaje wybrany królem Polski, jednak w efekcie inwazji wojsk rosyjskich i saksońskich koronę Polski przemocą zdobywa August III Sas - pachołek Moskwy. Ciekawostką jest, że rosyjskie wojska, które spacyfikowały Polskę, wybrały się nad Ren pomóc Eugeniuszowi Sabaudzkiemu w 1735 roku odeprzeć Francuzów i uratować Moguncję, jednak nie udało im się odbić Lotaryngii, która przypadła Stanisławowi Leszczyńskiemu, który okazał się jednym z najlepszych władców w historii - otrzymał przydomek "króla-dobrodzieja".
1757 - Armia rosyjska wyrusza, grabiąc Polskę, na ratunek Saksonii najechanej przez Prusy. Wspólnie z Austrią pokonuje Prusaków i okupuje Berlin razem z Austriakami. Widząc, że Prusom grozi całkowita zagłada i podbicie przez Austrię, zmienia nagle front i pomaga resztkom Pruskich wojsk pokonać Austrię - ustalając w ten sposób równowagę sił między Prusami i Austrią, i swoją dominującą pozycję, jako Imperatora tej części świata. Polska, po 60-ciu latach niewoli, już nie jest podmiotem polityki międzynarodowej. W tej pierwszej wojnie ogólnoświatowej (zwanej "siedmioletnią"), wygranej przez Imperium Brytyjskie, nie robimy nic - nie pomagamy Saksonii, nie pomagamy Prusom... jesteśmy tylko zapleczem karmiącym wojska rosyjskie.
1763 - Kolejna inwazja Rosji na Polskę w celu osadzenia na tronie Polski własnego człowieka.
1764 - Największe upokorzenie Polski w historii - Katarzyna II wkłada swojemu utrzymankowi koronę Polski na głowę. Największy zdrajca i antypolak w historii Polski otrzymał od carycy imię Stanisław II August. Skorumpowani przez Rosję magnaci polscy poparli tę farsę.
1767 - Kolejna inwazja wojsk rosyjskich na ziemie polskie - Rosja chce wymusić przyznanie praw politycznych innowiercom.
1768 - Sterroryzowany przez rosyjskie wojska sejm Rzeczpospolitej podpisuje z Rosją traktat wieczystej przyjaźni, na mocy którego staje się protektoratem rosyjskim. Wybucha powstanie antyrosyjskie zwane konfederacją barską.
1772 - Rosja oddaje Prusom i Austrii fragmenty Rzeczypospolitej (tzw. I rozbiór Polski), widząc, że sama jeszcze nie jest w stanie całkowicie zniewolić narodu tak wielkiego jak Polacy.
1813 - Rosja odbiera Austrii i Prusom część polskich ziem - to kolejny krok Rosji na drodze całkowitego podporządkowania sobie ziem polskich i polskiego narodu.
1918 - Osłabione Imperium nie jest w stanie zapobiec odrodzeniu państwa polskiego - oddaje Polakom część zagrabionych ziem.
1920 - Nieudana próba podbicia Polski przez osłabione Imperium, wierzące w to, że już odzyskało siły.
1939 - Imperium Rosyjskie odzyskało siłę i ponownie podbija Polskę wspólnie z Niemcami - IV rozbiór Polski.
1941 - Niemcy zabierają Imperatorowi wszystkie ziemie polskie należące do Rosji.
1944 - Imperator zabiera Niemcom wszystkie ziemie polskie. Wydaje się, że wreszcie Rosji udało się całkowicie zniewolić Polskę.
1989 - Osłabione Imperium znów nie jest w stanie zapobiec odrodzeniu państwa polskiego. Polska ograbiona i zrujnowana przez okupantów z trudem uniezależnia się od Imperatora w granicach jeszcze bardziej okrojonych niż w 1918. Na dawnych ziemiach Rzeczypospolitej powstaje wiele nowych państw oddzielających Polskę od Rosyjskiego Imperium.
2014 - Imperium Rosyjskie odzyskuje siłę i podbija część Ukrainy - największego z nowopowstałych państw dawnej Rzeczypospolitej.
20?? - Kolejna inwazja wojsk rosyjskich na ziemie polskie - Rosja chce wymusić...
Oto jest najważniejszy punkt polityki i racji stanu Polski - nie dopuścić do powtórki z roku 1920 - nie pozwolić, żeby Rosja uległa złudzeniu, że ma dość siły, aby podbić Polskę. Cud na Wisłą może się drugi raz nie powtórzyć. A przede wszystkim - nie dopuścić do powtórki z roku 1697, czyli - nie pozwolić, żeby siły prorosyjskie miały wpływ na rządy w Polsce, nie pozwalać, żeby Polacy zarabiali na interesach z Rosją - oni zdradzą nas, jak w roku 1764. Z całych sił trzeba też walczyć przeciwko spiskowaniu Niemców z Rosją. Popierać wszystkich, którzy utrudniają odbudowę Imperium Rosyjskiego.
Od ponad trzystu dwudziestu lat żyjemy w cieniu Imperium. Polityka Imperium jest przez cały ten czas niezmienna - ekspansja na zachód w celu zwasalizowania Europy. 1757, 1814 (szczyt potęgi Imperium) i 1945 - już trzy razy udało się Rosji rzucić Europę na kolana i dyktować traktaty pokojowe gdzieś tam daleko na zachodzie przy wsparciu rosyjskich wojsk. Czy czwarty raz jest niemożliwy? Kiedy Boski Aleksander zdobył Paryż, Francuzi od razu go pokochali i pokochali wojsko rosyjskie, i miłość ta trwa do dzisiaj. Wielu Polaków także pokochało Boskiego Aleksandra za zaszczyt, jaki Polakom uczynił, wkładając w 1815 polską koronę na swoją boską głowę, zamiast na głowę swojej polskiej kochanki - nie powtórzył błędu Katarzyny II, dzięki czemu wielu Polaków uwierzyło, że Polsce będzie lepiej pod rządami dobrego cara niż kiedykolwiek wcześniej. Do dzisiaj wielu Polaków marzy o łaskawej opiece i dobrodusznej hojności rosyjskich władców. A Niemcy? Wciąż im się marzy, że jako prawa ręka Imperatora będą rządzić w Europie zachodniej, jak Prusy po wojnie siedmioletniej.
cdn
